من هم اربعینی ام…
تو عازم سفر عشقی؛
کوله بار بسته ای و پرچمی دست گرفتی که باد در برابرش سر تعظیم فرود آورده؛
تو عازمی و “سفیر اربعین” نام گرفتی…
خوش به حالت، در قدم هایت بینابین عمود ها مرا هم یاد کن همکلاسی!
اما من هم اربعینی ام؛
تعجب می کنی؟
درست که توشه امسالم از برکت این سفر خالیست، اما من هم می توانم پا به پای سفیران اربعین در این حماسه قدم بردارم؛
من “حامی اربعینم”؛
تو که می روی، پشت نیمکت های کلاس و هنگام درس معلم جایت خالیست، اما نگران نباش…
من به جای هر دویمان این روزها شاگردی می کنم و می آموزم تا حامی تو باشم و وقتی که از سفر عشق برگشتی یاریت کنم؛
حالا هر دوی ما اربعینی شده ایم…
کمپین “من اربعینی ام” این روزها در مقطع متوسطه اول شور و حالی دیگر ایجاد کرده است؛ قرار است دانش آموزانی که راهی سفر عشق هستند با عنوان سفیران اربعین و دخترانی که سنگر مدرسه را حفظ می کنند با عنوان حامیان اربعین در این حماسه بزرگ شرکت کنند.
همه ما می توانیم اربعینی باشیم؛
فقط کافیست یک لبیک بگوییم “لبیک یا حسین”
